26-2 Naar Marrakech

Vandaag eerst stoppen in het dorp Aït Benhaddou, het dorp waarover ik gisteren vertelde. Door de ligging is het voor meerdere films als decor gebruikt. Inmiddels is het een Unesco werelderfgoed en wordt het opgeknapt. De rivier die langs het plaatsje loopt is brak, geen zoet water dus. Dat zoete water wordt van 10 kilometer afstand aangevoerd. Het plaatsje staat weer vol met kraampjes, winkeltjes en verkoopkleedjes. Wegwezen dus.

Vervolgens over de Tizi-n-Tichkapas naar Marrakech. Mooie pas, waar de sneeuw soms erg dichtbij lag. Bij iedere stop rennen de verkopers op je af met holle stenen, die duidelijk met rode en paarse stift bijgewerkt zijn. Ze staan te zwaaien met die nepstenen langs de weg en zelfs op de fiets tonen ze de geopende stenen. Pfffff.....

Niettemin een mooie pas, maar niet 'super'. Vanaf de voet van de pas is het nog een kilometer of 70 naar Marrakech, beetje saai. We doen boodschappen bij een supergrote Marjane, waar echt alles te koop is. De huisgorzen (een vogelsoort) fladdert er vrolijk rond en zit op en in de rijst, dat los verkocht wordt.

De slaapplaats is achter de grootste moskee van Marrakech, dus midden in het centrum en vlakbij het beroemde plein Jernaa el-Fnaa, waar 's avonds de waarzegsters, slangenbezweerders en andere artiesten hun werk doen. En je bij stalletjes kunt eten. Wij eten dus maar bietjes met varkensbraadworst aan de voet van de moskee. Die ons regelmatig luidruchtig oproept tot gebed. Er kunnen in deze moskee trouwens 20.000 mensen tegelijk bidden. Dat je het weet...